Matilda Koén-Sarano - La djoya

 

                                                  En una butika skura,
                                                  Topí yo una djoya klara.
                                                  La su perla k'es muy pura,
                                                  Supo avlarm'al korasón.

                                                  Ma tú saves de ken era
                                                  La su piedra de Granada
                                                  Ke en la plata st'apegada
                                                  I ke troka de kolor?

                                                  Era de una prenseza?
                                                  A una dam' apartenía,
                                                  Ke pue'ser era djudía
                                                  I mas nunka no tornó.

                                                  Akel dí' en el merkado,
                                                  Una boz me disho: "Aspera,
                                                  No me deshes ke me muera,
                                                  Irme kero yo kon ti".

                                                  I agora yo la tengo,
                                                  Sovr'el pecho enkolgada
                                                  Día i noche mi pensada
                                                  Sta tornand'a Salonik.

 

                                                  Yerushaláyim, 24.5.2001

 

 

Artículos ajenos...

Artículos en otros idiomas...